σεληνιασμός

Πέρασε και η πανσέληνος και ξεχάσαμε να βγούμε στην ταράτσα. Θα τιμωρηθούμε. Να υπομείνουμε το ρομαντισμό των υπολοίπων. Γκρουσούζηδες.

Εμάς η ταράτσα είναι ανοιχτή. Δεν χρειάζονται κλειδιά για να ανοίξει. Αλλά έχει αυτά τα τεράστια διαφημιστικά επάνω. Χάσαμε τη θέα.

Βέβαια μπορεί να τα βγάλανε. Έχω καιρό να κοιτάξω προς τα επάνω. Χθες είχε πανσέληνο. Εγώ την γιόρτασα μια μέρα νωρίτερα. Προχθές. Παραπροχθές πλέον. Μπέρδεψα τις μέρες.

Κάποτε τις φοβόμουν τις πανσελήνους. Νόμιζα θα εμφανιστεί η τύπισσα με το λευκό σεντονοφόρεμα της και ένα κουνέλι παραμάσχαλα και θα με αρπάξει.

Ακόμα τις φοβάμαι τις πανσελήνους. Πιο πολύ γιατί δεν καταλαβαίνω τι μας ενθουσιάζει. Εύκολα ενθουσιαζόμαστε και εδώ.

Έχετε δει τον Αύγουστο πόσο καθαρά φαίνεται η Αφροδίτη; Κόκκινη. Κανείς δεν την προσέχει. Είναι μικρή γι'αυτό. Όχι ασημένια κιτς δισκόμπαλα.

Δεν ξέρω πως θα καταλήξω αλλά έχω πονοκέφαλο και νομίζω οτι η Άση είπε πως έχω διπλή έκλειψη στο ζώδιο και πολύ ταλαιπώρια, και εγώ ποτε δεν τις πήγα, τις πανσελήνους και λέω οτι τις συμπαθώ λόγω κοινωνικών συμβάσεων για να μη βγώ άλλη μια φορά τρελή και μουλάρα και για όλα φταίει η σελήνη, και για την κρίση και για τη Γιουροβίζιον και για την καθυστέρηση του ντελίβερι και που δεν παίρνω ανάσες και. Πάω να πάρω ένα ντεπόν.

via kapa44