||μέσα από μια οθόνη|| (μικρές ιστορίες αγάπης μέρος 17ο)

Φαιά ουσία, θρυμματισμένη στέκεσαι.
Λόγια εγκλωβισμένα σ'ένα στόμα,
αναστάτωσης
και εσύ κλειστά αυτιά και μάτια τυφλά.

Πύργος από τραπουλόχαρτα μοιάζουμε.
Ακουμπώ το τελευταίο φύλλο,
καταρρέει
και εσύ ανήμπορος και θέληση κρυφή.

Πάλεψα.
Αμύνθηκες.
Δυο ρηματικές μονάδες.
Εγώ.
Εσύ.
Κατ'αντιστοιχία.

Δύσκολα περνάει απόψε το φεγγάρι,
μου υποσχέθηκε να σου αφήσει ένα φιλί
της έγνοιας
και εσύ ανατριχίλα δεν θα νιώσεις.

Δύσκολα θα περάσει απόψε και η κίτρινη μάζα,
δεν σου ταιριάζει το φως
δίχως πάθος
και εσύ θα μείνεις να αγγίζεις τον εαυτό σου.

απόψε η παρουσία μου
είναι στον αέρα
ή δίπλα σου
ανάλογα με το πόσο
θα χρειαστεί να καταλάβεις.

-κυλά ο χρόνος
βρες με
τελειώνει η επιμονή-

via kapa44