Posts

Showing posts from September, 2012

kilómetros de distancia (μικρές ιστορίες αγάπης μέρος 38o)

Image
Είμαστε εγωκεντρικά όντα. Λένε πως δεν αγαπάμε ουσιαστικά τους ίδιους τους ανθρώπους, αλλά τα συναισθήματα που μας προκάλεσαν κάποιες στιγμές μοιρασμένες μαζί τους. Έτσι και εγώ διάλεξα και κράτησα. Εκείνο το πετάρισμα στην κοιλιά μου την ώρα του τελευταίου άβολου  εναγκαλισμού  και του σταυρωτού φιλήματος μας.  Μετά από το καλοκαίρι. Ένα απόγευμα Παρασκευής. -έστω και  ψευδαισθητικά  αγαπιέσαι από χιλιόμετρα μακριά-

δεν ξέρω (μικρές ιστορίες αγάπης μέρος 37ο)

δεν ξέρω πως να στο πω δεν ξέρω πότε να στο πω δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω βασικά ήλπιζα αν μπορούσες να το καταλάβεις μόνος σου, και  μετά  το συζητάμε.

48 ώρες (μεγάλες ιστορίες αγάπης μέρος 5ο)

Το ασθενοφόρο δεν άργησε να φτάσει . Οι μεταφορείς σήκωσαν το κορμί της Εστέλλας . Έμοιζε τόσο εύθραυστη και αβοήθητη . Δεν θύμιζε τίποτα απ ' την εικόνα του παρελθόντος . Η Φλορ βίωσε το βάρος της υπόθεσης στους ώμους της . Τη στιγμή που έβγαζαν την Εστέλλα με το φορίο απ ' την εξώπορτα , η Φλορ κατέρρευσε στην αγκαλιά του Νικ . Ξέσπασε σε κλάματα . Ούρλιαζε σαν αγρίμι και σιγά σιγά ακούμπησε στα γόνατα της . Τοποθέτησε το σώμα της σε μουσουλμανική στάση προσευχής και έβγαζε ακατάλυπτους θρηνητικούς αμανέδες απ ' το στόμα της . Ο Νικ είχε πέσει από πάνω της και σαν κουκούλι την κάλυπτε με τα χέρια του, προσπαθώντας να συγκρατήσει την επερχόμενη τρέλα της . Τόσο άξαφνα, με μια ατσούμπαλη κίνηση η Φλορ σηκώθηκε και στράφηκε στο Νικ με ένα βαθύ βλέμμα. -Πρέπει να πάμε πίσω απ'το ασθενοφόρειο Νικ. Πρέπει να είμαστε εμείς οι δυνατοί της ιστορίας. Πρέπει να αντέξουμε. Πρέπει Νι

ιταλικά πλακάκια (μεγάλες ιστορίες αγάπης μέρος 4ο)

-Εστέλλα μ'ακούς; Εστέλλα, Εστέλλα, απάντησε μου μ'ακούς; Νικ γιατί δεν απαντάει, Νικ κάλεσε το ασθενοφόρο. ΤΩΡΑ Νικ. Μη κοιτάς χαζεμένα. Χάπια πήρε Νικ. Ο Πιτ φταίει για όλα. Ο φίλος σου. Νικ πάρε τηλέφωνο σου λέω. Σύνελθε. Ο Νικ κοιτούσε συγκλονισμένος το αναίσθητο σώμα της Εστέλλας στο μπάνιο. Μια περιουσία είχε ξοδέψει η Εστέλλα για τα πλακάκια αυτά. "Ιταλικά πρώτης ποιότητας", πάντα αναφωνούσε, "τα καλύτερα στην αγορά". Και τώρα ξάπλωνε, η Ωραία Κοιμωμένη, πάνω τους. Η Φλορ πέρασε μπροστά του σαν τον άνεμο και συνέφερε τον Νικ απ'το κοκάλωμα που του προκάλεσε η αυτοκτονική σκηνή. Ενώ η Φλορ ικέτευε στο ακουστικό να φτάσει όσο πιο γρήγορα γίνεται το ασθενοφόρο, ο Νικ κρατούσε με αγωνία το κεφάλι της Εστέλλας και ψιθύριζε ρυθμικά, σχεδόν αυτιστικά τα ίδια λόγια "τόσο πολύ τον αγαπάς Εστέλλα;". Έμοιαζε σαν να προσπαθούσε να την κρατήσει στη ζωή μέσα απ'την αναφορά του. Ο Πιτ το καρπούζι, ο Πιτ και το μαχαίρι. Δεν είχε το εισιτήρ

αντίστροφη μέτρηση (μικρές ιστορίες αγάπης μέρος 36ο)

Αντίστροφη μέτρηση από αύριο. Κάθε Πέμπτη και από ένα μάθημα. Συμβολικά τοποθετημένο το πρόγραμμα. Με κίτρινα τσιγάρα ξεκίνησαν όλα, με κίτρινα τσιγάρα τελειώνουν κιόλας. Ψιτ νεαρέ μελαχρινέ δεν ξέρω τι να βάλω τίτλους τέλους ή συνεχίζεται... ;

τσόντα

Είναι και αυτή η ζωή, η οποία μοιάζει καμιά φορά με  σενάριο, απ'τα κακογραμμένα. Κάτι συμπτώσεις, κάτι τρίγωνα σαν τσόντες. Απ'τις φθηνές των συνοικιακών μίνι μάρκετ με τον κλασικό 60άρη για ιδιοκτήτη.   Αν η ζωή είναι τσόντα μπορεί τουλάχιστον να βγαίνει στην άκρη δεξιά το κουμπάκι που λέει "next"; Ή ξεπερνάει το μπάτζετ;

μηχανικά (μεγάλες ιστορίες αγάπης μέρος 3ο)

Τα απογεύματα συχνά η Εστέλλα στεκόταν μπροστά στον ολόσωμο καθρέφτη με το χρυσό περίγραμμα για ώρες. Άλλες φορές απασχολούσε τον εαυτό της με ιστορίες ερωτευμένων, άλλοτε απογοητευμένων και άλλοτε μιλούσε με τη σιωπή της, ενώ ταυτόχρονα μεταμορφωνόταν σε ένα όμορφο πλάσμα που δεν θύμιζε τίποτα απ'το οριακά φρενοβλαβές κορίτσι μετά την απουσία του Πιτ.  Καθόταν σε εκείνη την ξύλινη καρέκλα που είχε φέρει ο Πιτ απ'το ταξίδι του στην Ινδία. Πάντα της φώναζε να μην ακουμπάει βαριά αντικείμενα πάνω της, γιατί ήταν εύθραστη και πολύ πιθανόν να έσπαγε. Αυτή αντιδρούσε, τσατιζόταν που της φερόταν διδακτικά, αν και κατά βάθος της άρεσε αυτή η περίεργη εξουσία που ασκούσε πάνω της. Συνέχεια έκλεινε τον καβγά τους με την ίδια φράση "μα ποιος νοήμων άνθρωπος κουβαλάει καρέκλα απ'την Ινδία;". Ένα βράδυ όμως από εκείνα που το πάθος δεν ελέγχεται και τυφλώνεσαι απ'την επιθυμία του κορμιού, ο Πιτ έριξε την Εστέλλα στην καρέκλα. Την πήγε στον παράδεισο. Και την Εστέλλα