kilómetros de distancia (μικρές ιστορίες αγάπης μέρος 38o)

Είμαστε εγωκεντρικά όντα.
Λένε πως δεν αγαπάμε ουσιαστικά τους ίδιους τους ανθρώπους, αλλά τα συναισθήματα που μας προκάλεσαν κάποιες στιγμές μοιρασμένες μαζί τους.
Έτσι και εγώ διάλεξα και κράτησα.
Εκείνο το πετάρισμα στην κοιλιά μου την ώρα του τελευταίου άβολου εναγκαλισμού και του σταυρωτού φιλήματος μας. 
Μετά από το καλοκαίρι.
Ένα απόγευμα Παρασκευής.

-έστω και ψευδαισθητικά αγαπιέσαι
από χιλιόμετρα μακριά-