μπαλκόνια (μικρές ιστορίες αγάπης μέρος 30ο)

υπάρχουν οι άνθρωποι που κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια γιατί τους αρέσει ο ουρανός. σε κάθε απόχρωση. 
υπάρχουν οι άνθρωποι που κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια γιατί γυρεύουν το θάνατο. τον ακαριαίο. 
υπάρχουν οι άνθρωποι που κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια γιατί ψάχνουν τους εαυτούς στους σε φιγούρες περαστικών. της γης και του ουρανού. 
υπάρχουν οι άνθρωποι που κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια γιατί φοβούνται να γυρίσουν σε ο,τι βρίσκεται στην μπαλκονόπορτα. ανεπιβεβαίωτα "σε θέλω". 
υπάρχουν οι άνθρωποι που κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια γιατί θέλουν να ρίξουν τις στάχτες του τσιγάρου τους. ενίοτε της ψυχής.
υπάρχουν οι άνθρωποι που κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια γιατί περιμένουν. αυτό το χάδι.
υπάρχουν οι άνθρωποι που κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια. με κλειστά μάτια.
υπάρχουν οι άνθρωποι που κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια. 
υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν κοιτάζουν απ'τα μπαλκόνια.

τουλάχιστον στους πρώτους μένει η ελπίδα πως ίσως κάποτε πετάξουν. μακριά κοντά. ποιος ξέρει. ποιος νοιάζεται. ένα φτερούγισμα στη τελική. ας είναι βήματα χιλιοστών. και ας γκρεμοτσακιστούν.

source

-ώ ανθισμένη ματαιότητα του κόσμου σημειώθηκε απ'τον Λειβαδίτη κάποτε-