πρώτη κουβέντα (μικρές ιστορίες αγάπης 40ο)

Άφησε το χέρι να κυλήσει στο μάγουλο του.Τα δάχτυλα της γλιστρούσαν πάνω στη φρεσκοξυρισμένη επιφάνεια. Μεθούσε με την πρωινή του μυρωδιά και κρυβόταν μέσα στο λαγούμι της αγκαλιάς του. Παραδομένη. Και ξαφνικά πεταγόταν πάλι. Όσο μπορούσε ακόμα τον χάζευε χωρίς να την κοιτά αυτός. Ήρεμος ενόσω κοιμόταν. Μα είχε ξημερώσει. Το πρώτο φως τρυπούσε τα πρόσωπα τους και πριν το καταλάβει φώτιζε τα μάτια του. Και έτσι μαγικά τον ξύπνησε η ίδια με ένα φιλί στα στεγνά του χείλη, πριν της κλέψει τη χαρά ο ήλιος και του είπε: -Καλημέρα. -Καλημέρα φως μου.