πλυντήριο
έβαλε τα σεντόνια τους στο πλυντήριο
στους εννενήντα
μα δεν πατούσε το κουμπί
δίσταζε
το χέρι της, το μυαλό της,
η ψυχή της,
φοβόταν μήπως απ'το πλύσιμο
ξεθωριάσουν και οι αναμνήσεις τους μαζί
τόσο όσο
πούλησες το μυαλό σου και αγόρασες το δικό μου σε δευτερόλεπτα, μα απ'τη σιγουριά σου με χρέωσες σε δόσεις γι'αυτό μη ρωτήσεις "πόσο καιρό ακόμα;" τόσο όσο για να ξεχρεώσεις τα τσιγάρα που φέρανε το σάλιο σου
Comments
Post a Comment