το μουλτιμπλέντερ

κάθε που ξεθώριαζε ένα pixel της ψυχής σου έψαχνες να βρεις που κρύφτηκε η ποίηση και όλα γίναν μάταια. την ξέχασες κάτω απ'τα σεντόνια έλα να με ζεστάνεις κρύωσα και εγώ.

όπως σωριάζονται τα δάκρυα της τόσο πιστεύει πως μόνο αυτά μπορούν να κάνουν τη γη να ανθίσει το χειμώνα -κλάψε μέχρι το πρωί αγάπη μου-