το μουλτιμπλέντερ

αν παίρναμε ένα στολίδι απ'το δέντρο μας, ένα και το βάζαμε στη ζωή μας, ίσως γινόταν πιο φωτεινή, ίσως παραβλέπαμε το πόσο γρήγορα μαραίνεται.

-με βλέπεις τουλάχιστον στον ύπνο σου; της είπε και κόλλησε σαν κουτάβι τα μάτια του στα δικά της. -σε συναντώ γλυκιέ μου στα ονειρά μου.  το θυμάμαι καθαρά.  τις συγκρατούμε τις αμαρτίες μας. είναι η μόνη στιγμή που τις ζούμε εξάλλου. και έφυγε όπως συνήθιζε. και την άφησε να φύγει όπως συνήθιζε.

  να δούμε τι κρύβεται πίσω απ'τους βολβούς να ακούσουμε τη σιωπή μιας συνάντησης να μυρίσουμε τις επιθυμίες  να αγγίξουμε τον αέρα της ανατριχίλας να γευτούμε το πλατωνικό φίλι προλαβαίνουμε δεν προλαβαίνουμε την υπέρβαση μωρό μου

τα βράδια που σε οδηγούν άλλοι δέσμιος στα χέρια τους -ή στα δικά σου- αρπάζεις τη μια στιγμή ελευθερίας το χέρι σου έξω απ'το παράθυρο η παλάμη να νιώθει τον παγωμένο άνεμο της ταχύτητας και τη γυρνάς από κάθε της πλευράς για να αρπάξει ολόκληρη λίγη απ'την αίσθηση του να πετάς μέχρι να τσουρουφλιστεί γιατί ποιον κοροιδεύεις; τα φώτα στο μπετόν σου θυμίζουν τι είσαι πόσο σου φτάνει σκοντάφτεις στην αλήθεια της πραγματικότητας σου τραβάς το χέρι μέσα μη το αφήσεις να αφεθεί στην ελευθερία του και παρεκτραπεί γιατί είπαμε είναι μια στιγμή ελευθερίας και την κλέβεις απ'τον εαυτό σου.

όταν επιλέγεις με το μυαλό όλα είναι απλά, προχωράς με τη λογική. όταν αρχίσει η θαμπάδα, όταν ξαφνικά δεν μπορείς να εξηγήσεις τίποτα, όταν δεν ξέρεις τι θέλεις, συγχαρητήρια έμπλεξες. [εναλλακτικός τίτλος: καρδιά]

καλοκαίρι τέλος. κάνεις τον απολογισμό σου. να δεις τι κέρδισες και τι έχασες. κέρδισες: ένα καβγά που σε συνεφέρει. μια αγκαλιά που δεν θέλει να σ'αφήσει. να σου μάθει να οδηγάς. να σε βοηθάει να κάνεις ποδήλατο και ας είσαι πια ολόκληρη γαϊδούρα. να σε κάνει να γελάς μέχρι να πονέσουν τα πλευρά σου. να του το ανταποδίδεις. την τελευταία μπουκιά απ'το παγωτό του. το βλέμμα του όταν ενθουσιάζεται με αυτό που του μαγείρεψες. να ξεπερνάτε το φόβο σου στις βουτιές. να χάνετε τα πόδια σας μέσα στην άμμο. ημερήσιες εξορμήσεις με το αμάξι. η σιγουριά πως δεν θα αφήσει κανέναν τρίτο να σας γκρεμίσει. τις πλάκες σας. πονηρά χαμόγελα. ένα μήνυμα που δεν περίμενες. να νιώθεις πιο ερωτευμένη από ποτέ. δάκρυα, μόνο χαράς. να κοιμάστε και να ξυπνάτε μαζί, αγκαλιά. να είναι ο φίλος σου, υπό διπλή έννοια. εσύ και εγώ ρε. "χαμόγελα μου τώρα". έχασες: τον χρόνο σου μακριά του.

την ώρα που σπάει το ποτήρι θυμάσαι οτι ήταν απ'τα αγαπημένα σου. εκείνη την ώρα που ραγίζει και το βλέπεις να θρυμματίζεται στο πάτωμα της κουζίνας.  την ώρα που βλέπεις πως φεύγει μακριά σου θυμάσαι τι σημαίνει αυτός ο άνθρωπος για σένα. ευτυχώς στον άνθρωπο υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. αν την θέλεις. αλλιώς κάτσε να μαζεύεις τα γυαλιά.

υπάρχουν θλιβεροί άνθρωποι. αυτοί που δεν σε πλησιάζουν. αυτοί που δεν σου αρπάζουν το χέρι. αυτοί που δεν σου λένε πόσο σε θέλουν. υπάρχουν θλιβεροί άνθρωποι. υπάρχουμε εγώ και εσύ τι πιο θλιβερό από δυο ανθρώπους, που δεν ξέρουν τι νιώθουν.

ταλαντεύεσαι μεταξύ σωστού και λάθους, ρισκάρεις να χάσεις τα πάντα για να κερδίσεις το αβέβαιο, επειδή το θέλεις ή απλά γιατί νοστάλγησες να κολυμπάς μέσα του; ξέχασες και  σκούριασες και ποιος θα σε κρίνει  στο τι είναι λάθος και τι σωστό; γιατί δεν βουτάς; θέλεις να κρατήσεις τα πάντα ή φοβάσαι μη πνιγείς; μήπως δεν αντέχεις να δεις οτι τα πάντα δεν ήταν όσα νόμιζες; μήπως δεν αντέχεις να δεις οτι τα πάντα ήταν όσα νόμιζες; τι να σου πω, ζήσε και εσύ με την επιλογή σου και τις πιθανότητες. ας δώσει το χέρι της η άβυσσος να μας ρουφήξει-

Μόλις ο πατέρας της Εστέλλας αντίκρισε τον Πιτ έτρεξε καταπάνω του σαν μανιασμένο ζώο. Ξέφυγε τόσο γρήγορα απ'την προσοχή του Νικ και σε δευτερόλεπτα είχε αρπάξει τον Πιτ απ'τα ρούχα. Τον χαστούκιζε, τον χτυπούσε άτσαλα όπου έβρισκε και ο Πιτ ακίνητος. Σαν να χρειαζόταν κάποιον να τον μαλώσει, σαν ένα παιδί που γύρισε γεμάτο χώματα σπίτι. Ο Ζαν φώναζε μανιασμένα "τι σου έκανε το παιδί μου κάθαρμα; τι;;;" και έμπλεκε τα δάκρυα με όσα νεύρα είχαν φουντώσει μέσα του.  Ο κόσμος απ'τον όροφο άρχισε να μαζεύεται τριγύρω και οι νοσοκόμες ήταν έτοιμες να ειδοποιήσουν τους υπεύθυνους αλλά ο Νικ τους έκανε νόημα πως το ελέγχει. Μπήκε ανάμεσα στους δυο άντρες και έσπρωξε τον Ζαν μακριά. -Σταματήστε κύριε Ζαν. Σας παρακαλώ δεν του αξίζει. -Αν το κοριτσάκι μου δεν αντέξει, θα τον σκοτώσω. Ακούς ρεμάλι; είπε και γύρισε ξανά στο μέρος του Πιτ. Θα σε σκοτώσω. Ο Πιτ δεν μπορούσε να κάνει βήμα. Είχε καρφώσει το βλέμμα του στη Φλορ. Τον κοιτούσε κατάματα μέσα από όλο αυτό τ...

Το χαμόγελο της, της στρογγύλευε το πρόσωπο. Τα μάτια της έστεκαν ορθάνοιχτα και τα μαλλιά της έμοιαζαν λες και έλαμπε το φεγγάρι πάνω τους. Αδέξιες κινήσεις, δειλό συνοφρύωμα φρυδιών, χαχάνισμα απ'το βάθος του λάρυγγα της. Ίσιωνε νευρικά το φόρεμα της κάθε φορά που κατάπινε έντονα για να καλύψει τον ήχο της. Όταν δεν απασχολούσε τα χέρια της στα ρούχα της, άλλοτε έσφιγγε τα μπράτσα της, άλλοτε έπαιζε με τα δάχτυλα της. Διακριτά δάγκωνε τα χείλη της όταν ένιωθε πως κοκκίνιζε. Φοβόταν πως το ρουζ που είχε βάλει, δεν θα έφτανε για να καλύψει την ντροπή της απ'τα κολακευτικά του λόγια. Βλέμματα που γύριζαν στο χώρο, μα πάντα κατέληγαν να διασταυρώνονται έντονα και να μη ξεκολλάνε, μαγνητάκι και ψυγείο. Προμελετημένα αγγίγματα που φάνταζαν τυχαία και έκαιγαν παρά το άβολο τους. Και εκεί που της μιλούσε χάθηκε. Πάλι ερωτεύτηκε, σκέφτηκε. Σαν ίωση. Κάθε φορά τα ίδια συμπτώματα. Και θα παραμένω άρρωστη μέχρι να βρεθεί το παυσίπονο που θα με ...

Τις στιγμές που χάνεις τον εαυτό σου ψάξε εκεί που ήξερες οτι είσαι αληθινός και βρες μέσα απ'τις σκιές τα πρόσωπα που θα σου θυμίσουν τι αξίζεις.

μου έλειψαν πράγματα. μου μύρισε άνοιξη και θυμήθηκα όσα έβαλα στο μπαούλο το χειμώνα. τα θερινά σινεμά. τα πλαστικά τραπεζάκια στην Αρετσού. την άμμο στα σανδάλια. τα κουνούπια ανάμεσα στα δάχτυλα. η πόλη ντυμένη στα λιλά. το ελαφρύ αεράκι. οι μπύρες πάντα και παντού. ο ύπνος με το σεντονάκι. τα κοκτέιλ με τη ζέστη που κατεβαίνουν πιο εύκολα. ο ιδρώτας απ'την αγκαλιά μας. οι περίπατοι. τα ανοιχτά παράθυρα γιατί δεν υπάρχει ερ κοντίσιον. οι βραδινές ώρες που μοιάζουν με απογευματινές. το άραγμα στο μπαλκόνι. οι πατούσες πάνω στα κάγκελα του. οι μυρωδιές απ'τα γεμιστά στους δρόμους. τα αμακιγιάριστα πρόσωπα. τα φώτα στην πόλη που δεν σβήνουν. τα φώτα στο σπίτι όμως να κλείνουν, να ενώνονται οι καναπέδες και εμείς ενδιάμεσα να αποκοιμηθούμε. ε αυτά μου έλειψαν. πολύ. 

Κάθε μέρα του έλεγε πως είναι η ζωή της μα ένιωθε πως δεν την καταλάβαινε στο τι πραγματικά εννοούσε. Μια μέρα πήρε το θάρρος και του είπε:  "Είσαι η ζωή μου δεν θα πει πω δεν μπορώ να συνεχίσω χωρίς εσένα. Δεν θα πει πως δεν θα μπορώ να σηκωθώ απ'το κρεβάτι το πρωί, να εκτελώ τις υποχρεώσεις μου, να διασκεδάζω. Είσαι η ζωή μου θα πει πως όλα αυτά, όσο απλά ή σύνθετα και αν είναι, όταν σε έχω δίπλα μου αποκτούν νόημα."

Εσύ πόσες ευκαιρίες θα ζητούσες εάν έπραττες όπως σου συμπεριφέρθηκαν;

"Δεν θέλω να ξυπνήσω ένα πρωί και να πάψω να σ'αγαπάω" Ξέρεις υπάρχει αυτό το κενό κάποιες μέρες. Συνήθως καταπίνεται. Αλλά όταν σε καταπίνει, θέλεις να τους πετάξεις όλους μακριά σου και να ζεις στο τίποτα σου. Με βλέπεις να χάνομαι μέσα μου. Δεν θέλω να με περιμένεις στο τέρμα μου γιατί μπορεί να μη γυρίσω και να θολώσουμε άδικα. Άρπαξε με  και πες μου πως  στο βούρκο μου θα βυθιστείς μαζί μου. Έστω πες το.

Άφησε το χέρι να κυλήσει στο μάγουλο του.Τα δάχτυλα της γλιστρούσαν πάνω στη φρεσκοξυρισμένη επιφάνεια. Μεθούσε με την πρωινή του μυρωδιά και κρυβόταν μέσα στο λαγούμι της αγκαλιάς του. Παραδομένη. Και ξαφνικά πεταγόταν πάλι. Όσο μπορούσε ακόμα τον χάζευε χωρίς να την κοιτά αυτός. Ήρεμος ενόσω κοιμόταν. Μα είχε ξημερώσει. Το πρώτο φως τρυπούσε τα πρόσωπα τους και πριν το καταλάβει φώτιζε τα μάτια του. Και έτσι μαγικά τον ξύπνησε η ίδια με ένα φιλί στα στεγνά του χείλη, πριν της κλέψει τη χαρά ο ήλιος και του είπε: -Καλημέρα. -Καλημέρα φως μου.

χέρια μπλεγμένα, πόδια σταυρωτά, αγκαλιές. μοναξιά  να έχεις κάποιον δίπλα σου και να τα κάνεις όλα αυτά μόνος σου. 

να έρθει η άνοιξη. να σου βάζω ανοιξιάτικα girly τραγουδάκια. να χαθούμε στο Tiergarten.  να ξαναβρεθούμε. να κάνουμε road trips. να μας χτυπάει δυνατά ο αέρας. να κάνουμε συντριβάνι με το στόμα μας το θαλασσινό νερό. να λιώσουμε στη ζεύξιδος. να με κυκλοφορείς στα φλοράλ. να πηγαίνουμε παντού στη πόλη με τα πόδια. να κουνάμε τους γοφούς μας χωρίς λόγο. να έρθει το ατελείωτο απόγευμα. να με βάλεις να κάνω ποδήλατο.  να σε θυμίζουν τα πάντα. να χορεύουμε στην άμμο. να μη μας νοιάζει τίποτα. να μυρίζουμε εμείς. να σε νιώθω σε κάθε χτύπο. να τρελαθούμε. να βάλουμε ένα "θέλω" μπροστά από όλα τα "να".

και έτσι όπως πέφτουν τα δάκρυα πάνω στο μαξιλάρι, σέρνουν μαζί απ'τα μάγουλα μου τη μυρωδιά απ'το after shave σου

θα γυρίσουμε να κοιταχτούμε στο καθρέφτη και αντί να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας θα αντικρίσουμε "εμάς" μέσα σ'αυτόν, ας είναι, τουλάχιστον μάθαμε να το χρησιμοποιούμε καλύτερα.

Να είχαμε αυτή τη δύναμη, να μπαίναμε κρυφά στο μυαλό του άλλου, να ξέραμε τι είναι αυτό που κρύβουν τα μάτια του στο σεξ (1) . (1) στον έρωτα

Καμιά φορά το να κάνεις τον άλλον να γελάσει ισοδυναμεί με απανωτούς οργασμούς. Μη το αμελείτε.