6 κλήσεις


"αυτή τη στιγμή απουσιάζω παρακαλώ αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο"
Εγώ είμαι. Σήμερα σκάλιζα τους ταξιδιωτικούς μου οδηγούς και θυμήθηκα που έλεγες, πως θέλεις, να με πάρεις μακριά από εδώ Οτι δεν μου ταιριάζει η σαπίλα αυτού του κόσμου. Τι σου είπα; Θυμάσαι το κόλπο μου; Σήκωσε τον αντίχειρα σου. Κλείσε τα υπόλοιπα δάχτυλά σου. Βάλε τον αντίχειρα σου απέναντι απ'το φεγγάρι. Κλείσε το ένα σου μάτι. Κλείσε και να μην κλέβεις. Δες το φεγγάρι που χάνεται μέσα στον αντίχειρά σου. Έτσι τα καταφέρναμε. Κάναμε το πιο μακρινό μας ταξίδι μέσα σε δευτερόλεπτα. Ανέξοδα. Το ταξίδι που σε κανένα οδηγό δεν υπάρχει. Συνειρμικές απογευματινές σκέψεις. Τα λέμε αργότερα.

"αυτή τη στιγμή απουσιάζω παρακαλώ αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο" 
Εγώ είμαι. Πέρασε πολύ η ώρα και αναρωτιόμουν γιατί δεν με πήρες ακόμα; Όταν δεις τα μηνύματα μου κάλεσε με.

"αυτή τη στιγμή απουσιάζω παρακαλώ αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο" 
Εγώ είμαι πάλι. Βράδιασε. Δεν απαντάς ούτε στο κινητό σου. Πήρα και τα παιδιά δεν μου το σήκωναν ούτε αυτά. Έχω αρχίσει να ανησυχώ που δεν με πήρες τηλέφωνο. Σε παρακαλώ πάρε όταν το ακούσεις.

"αυτή τη στιγμή απουσιάζω παρακαλώ αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο" 
Δεν είμαι καλά. Γιατί δεν μου απαντάς; Τι συμβαίνει; Πέρασα απ'το σπίτι και έχεις αλλάξει κλειδαριά. Τι γίνεται; Φοβάμαι. Σε παρακαλώ μίλησε μου. Έχω τρελαθεί, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Σε παρακαλώ.

"αυτή τη στιγμή απουσιάζω παρακαλώ αφήστε το μήνυμα σας μετά τον..."
-Ναι;
-Επιτέλους που είσαι;
-Γιατί πιέζεις τις καταστάσεις; Πες μου γιατί το κάνεις τόσο δύσκολο;
-Δεν σε καταλαβαίνω, πως συμπεριφέρομαι δηλαδή;
-Κάθε μέρα έχουμε τα ίδια. Πάει ένας μήνας τώρα που τελειώσαμε. Σε παρακαλώ μη το τραβάς.
-Δεν τελειώσαμε αγάπη μου. Ας προσπαθήσουμε. Μην το εγκαταλείπεις. Δεν γίνεται να το εγκαταλείψεις. Εγώ, εσύ, εμείς. Τι είναι αυτά που λες. Μη το, μη.
-Όχι ξανά. Σταμάτα να κλαις. Δεν θα ξανασηκώσω το τηλέφωνο. Μη κουράζεις άλλο τον εαυτό σου.
-Αφού ακόμα μ'αγαπάς γιατί με αφήνεις. Μη μ'αφήνεις. Μη μας...
-Κλείνω. Συγγνώμη.

"αυτή τη στιγμή απουσιάζω παρακαλώ αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο" 
Έχει φεγγάρι σήμερα. Βγήκα στο μπαλκόνι. Έκανα το κόλπο μου. Θυμάσαι; Σήκωσα τον αντίχειρα. Έκλεισα τα υπόλοιπα δάχτυλά. Έβαλα τον αντίχειρα απέναντι απ'το φεγγάρι. Έκλεισα το ένα μάτι. Το έκλεισα χωρίς να κλέψω. Το φεγγάρι χάθηκε μέσα στον αντίχειρα μου. Τα κατάφερα. Έκανα το πιο μακρινό ταξίδι. Θα σε περιμένω εκεί. Και θα διαρκέσει περισσότερο απ'το χρόνο αυτής της εγγραφής.

Comments

  1. αχ μα τι όμορφα που γραφεις!
    Μάγδα

    ReplyDelete
  2. σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια :)

    ReplyDelete
  3. σορι αλλα δε μου αρεσε καθολου!

    ReplyDelete
  4. δεν γίνεται να αρέσει σε όλους! αν θέλεις να μου πεις και τι ακριβως δεν σου άρεσε δεκτόν να σχολιάσεις απο κάτω ή να μου στείλεις email ''cathi29-19@hotmail.com"

    ReplyDelete
  5. Εμένα πάλι μου άρεσε πολύ.
    Αυτό με το φεγγάρι από την ταινία "Dear John" να φανταστώ;

    ~Birdy

    ReplyDelete
  6. Σ'ευχαριστώ! οχι δεν την εχω δει την ταινια λογικά κάποια στιγμή μου το ειχε πει καποιος και μου εμεινε!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

#8

πιθανότητες